Miesięczne archiwum: Czerwiec 2011

Na końcu zdania i na końcu wszystkiego stawia się kropkę.. Ale ja nie mogę, nie potrafię, nie chcę… 10 minut. Tylko tyle. nie proszę o więcej niż możesz mi dać

eh! Udało się Debiut jest, zadowolenie jest, duma jest! Radio to moje miejsce

Nie umiem bez Ciebie… You know you’re all that I live for? You know I’d die just to hold you? Stay with you? No… You don’t know… And tell me you love me, come back and haunt me Oh and … Czytaj dalej →

Tam, gdzie czuję się naprawdę na właściwym miejscu. Tam, gdzie nic się nie liczy. Tam, gdzie jestem tylko ja. Tam, gdzie odnajduję cząstki mnie, których tutaj mi brakuje. Radio e Italia. Semplicemente sì!

„Jeszcze jeden! Jeszcze jeden!” Eh… Łatwiej to krzyczeć do siatkarzy czy piłkarzy niż do samej siebie… Ale właśnie jeszcze jeden został… I potem do piątego już niedaleko… i będzie maszerowanie… Ma vuoi dirmi come questo può finire?

otra vez Jak mam zapomnieć? Jak wyrzucić? Kiedy to samo wraca, nawet nie wiem kiedy, nie wiem jak… Ale to chyba właśnie na tym polega… „(…)Wtedy myślisz o niej trzy godziny, a zapominasz na dwie minuty. Gdy nie ma jej … Czytaj dalej →

miała w metryce tylko jeden rok więcej niż ja ja nadal żyję ona nie co się stało dlaczego po co jak it’s hard to believe

Tak. Sesja się skończyła… Ale wcale nie szaleję nocą, nie odsypiam w dzień… Wakacje też nie zapowiadają się ciekawie, mimo tych wszystkich planów.. Pięknych planów… Moich planów… I co z tego? Czy kiedyś nauczę się tego, co sama sobie wypisałam … Czytaj dalej →

Tak, to już koniec sesja się skończyła! Teraz tylko poczekać na wyniki i znów można nocą szaleć a w dzień odsypiać… yeah!

Sama nie wiem co lepsze, a co gorsze… Każdy kij ma dwa końce… I ten, bez wątpienia, ma tylko dwa. Albo trafi we mnie tym, albo tamtym… A ja się boję ich obu… Bo mimo, że jasne jest, co mi … Czytaj dalej →